
جاي تعجب نيست كه پرچين سياه (Dark hedges) يكي از زيباترين و خاصترين مكانها براي عكاسي در ايرلند است. سالانه توريست ها، هنرمندان، نقاشان و عكاسان زيادي براي ديدن اين منطقه بكر به اين مكان ميآيند تا پيش از نابودشدن آن بتوانند از زيباييهاي پرچين سياه لذت ببرند. در اين مطلب از مجله دلتا پرچين سياه را با هم بيشتر ميشناسيم.
پرچين سياه يا داركهجز
داركهجز مسيري از درختان راش ميباشد كه در منطقه آنتريم در شمال ايرلند قرار گرفته است. اين منطقه در امتداد جاده بريگا واقع شده است. اكنون سايباني كه اين درختان به صورت طبيعي به وجود آوردهاند فضايي خاص ايجاد كرده است.
درختان راش با شاخههاي پيچخورده و درهم تنيده، تونلي شكل دادهاند كه اين حصار تاريك را ايجاد كرده است. در طول دههها، اين تونل به آرامي و با حالت خاص حيات يافته و شكل گرفته است.
قدمت جاده پادشاهي
قدمت درختان به دوران جيمز استوارت برميگردد. در سال ۱۷۷۵ استوارت بعد از فوت همسرش خانه جديدي ساخت و آن را گريسهيل ناميد كه نام آن را از همسرش، گريسليند گرفته بود.
پس از آنكه اين خانه ساخته شد بيش از ۱۵۰ درخت راش در دو طرف جاده ورودي اين عمارت كاشته شد و منظرهاي زيبا و سحرآميز به وجود آورد.
مكاني منحصربفرد
در طول سالهاي اخير به دليل وجود ارواح اين مكان شهرت بدي كسب كرده بود .برخي ميگويند كه روحي به نام گريليدي از داركهجز ديدن كرده است.
بنابر افسانهها گريليدي در اين جاده از درختي به درختي ديگر ميرود. افسانههاي محلي در مورد اين روح ميگويند كه ممكن است او متعلق به دختر جيمز استوارت باشد و يا اينكه اين روح متعلق به يكي از خدمتكاراني است كه در اين عمارت كار ميكرده و به طرز مشكوكي مرده است.
ولي بعداز استفاده از محيط پرچين سياه به عنوان لوكيشن و پس زمينه فيلمبرداري در برنامههاي محبوب تلويزيوني مانند مجموعه تلويزيوني بازي تاج و تخت (Game of Thrones ) اين محيط به يكي از پديدههاي عكاسي طبيعي در ايرلند شمالي تبديل شد.
بعد از اين فيلم شبكه اچبياو اين جاده را به عنوان جاده پادشاه (King’s Road) ناميد.
خطرات و تهديدها
ريشه درختان راش نزديك به سطح زمين رشد ميكنند به همين دليل بيشتر در معرض آسيبهاي محيطي قرار دارند.
يكي از نگراني هاي اصلي محافظتكنندگان از اين پرچين مرموز و تاريك ، گرافيتي يا نقاشي روي درختان و ديگر روشهاي آسيبرسان بوده است.
در سال ۲۰۰۴ مسئولين دستور حفاظت از درختها را دادند و بنابر اين دستور، در سال ۲۰۰۹ به درختان داركهجز رسيدگي شد.
البته بايد گفت كه طبق آمار در سال ۲۰۱۶ تنها ۹۰ اصله درخت از ۱۵۰ درخت اصلي باقي ماندهاند. اخيرا در تلاش براي حفاظت از درختان شاخهها هرس شدهاند و از شكوه و عظمت تونل كاسته شده است، ولي داركهجز با وجود اين شرايط چهره مرموز خود را حفظ كرده است.
تماشاي اين مكان زيبا هنگام طلوع و غروب آفتاب بينظير است.
پيشنهاد مطالعه: مطلب دريايي كه مي توانيد روي آن راه برويد را بخوانيد.
با مجله گردشگري دلتا همراه باشيد.