سال ۱۸۴۸ ميلادي، زنده ماندن در لندن كار سختي بود. در آن دوران وبا در همه جاي شهر اپيدمي شده بود. اين بيماري تقريبا ۱۵۰۰۰ نفر را به يكباره كشت.
اجساد تلفات بيماري، كنار كليساها روي هم تلنبار ميشد. اجسادي كه منتظر بودند تا روزي دفن شوند. اما يك مشكل بزرگ وجود داشت. آن هم اين بود كه جايي وجود نداشت تا اين اجساد دفن شوند. پس سرنوشت اين هزاران جسد چه شد؟ در ادامه با مجله دلتا همراه باشيد و از سرنوشت اين اجساد و قطار مرده ها در لندن ، با خبر شويد.
اتفاقات آن دوران چه بود؟
در آن زمان جمعيت شهر لندن مدام و مدام در حال افزايش بود. در سال ۱۸۰۱، جمعيت اين شهر چيزي حدود نيم ميليون نفر بود. اما در سال ۱۸۵۱، اين مقدار تقريبا ۲ برابر شد و به ۲.۵ ميليون نفر افزايش پيدا كرد. با وجودي كه، ۳۰۰ هكتار زمين براي دفن اجساد در نظر گرفته شده بود، نياز به فضاهاي جديدتر بود.
در همان دوران بود كه بيماريهاي وحشتناكي مثل وبا، آبله، سرخك و تيفوس در لندن شيوع پيدا كرد. اجساد تلفات اين بيماريها بلاتكليف در گوشه وكنار شهر روي هم انباشته ميشد. اين بدنهاي بيجان، عفوني بودند و خطرات زيادي براي بقيه اهالي شهر داشتند.
قطار مرده ها در لندن براي چه ايجاد شد؟
در اين دوران بود كه يك تصميم گرفته شد. آن هم اين بود كه ديگر نبايد هيچ جسدي در گورستانهاي لندن دفن شود. به جاي آن بايد به دنبال فضاهاي جديد در خارج از شهر براي دفن اجساد بود. در واقع بايد گورستانهاي جديدي ايجاد كرد.
يكي از اين قبرستانها، قبرستان بروك وود در ۳۷ كيلومتري لندن بود. اين محل در آن دوران بزرگترين قبرستان انگلستان محسوب ميشد. وسعت اين قبرستان حدود ۱۵۰۰ هكتار بود و طوري طراحي شده بود كه تا ۳۵۰ سال دوام آورد.
قطاري فقط براي سوگواران و مردگان، قطار مرده ها در لندن
از آنجايي كه اين قبرستان در فاصله دوري از شهر لندن قرار داشت، براي اين كه سوگواران و افراد عزادار بتوانند راحتتر خودشان را به آن برسانند، يك مسير راه آهن ساخته شد و به خط راهآهن اموات لندن شهرت پيدا كرد.
اين خط راهآهن از سال ۱۸۵۴ راه افتاد. اين قطار هر روز تابوتها و خانوادههاي در گذشتگان را از لندن به مقصد بروك وود حمل ميكرد.
اين مسير ۳۷ كيلومتري هيچ توقفي نداشت و تقريبا ۴۰ دقيقه تمام طول ميكشيد. سوگواران مجبور بودند كه اين مسير را طي كنند و بعد از رسيدن، مردهشان را دفن كنند. سپس سوگواري كنند و بعد از آن با همين قطار به لندن برگردند.
قطار مردهها در ديگر مكانهاي دنيا
شايد اختصاص دادن چنين قطاري براي اين كار، كمي غير عادي باشد. اما اين كار در آن دوران در چند جاي ديگر دنيا هم انجام شد.
براي مثال از سال ۱۸۶۷ تا ۱۹۴۸، قبرستاني در سيدني به نام روك وود ساخته شد. براي آن خط قطاري به نام «خط قبرستان روك وود» در نظر گرفته شد.
براي يكي ديگر از شهرهاي بزرگ استراليا به نام ملبورن هم همين اتفاق افتاد.
پيشنهاد مطالعه: براي آشنايي با ديگر جاذبههاي جهانگردي، نامه بنويسيد تا شريك روياهايتان را پيدا كنيد! را در مجله گردشگري دلتا مطالعه كنيد.
همچنين بخوانيد:
سفر به كليسايي به ميزباني ارواح
شهر اسرارآميزي كه با سحر و جادو به وجود آمده!
اگر توانايي ارتباط با ارواح را داريد، به اين روستا برويد!
اين جاذبهها در طول روز ناپديد ميشوند!
با مجله گردشگري دلتا همراه باشيد .