
شهر لانگيرباين نروژ در جزاير سوالبارد، يك شهر قطبي است كه هيچكس حق مردن در آنرا ندارد. با مجله دلتا همراه باشيد تا به شهري برويم كه مردن در آن ممنوع است.
شهر لانگيرباين نروژ
از سال ۱۹۵۰ قانون مردن ممنوع در لانگيرباين آغاز شد و مردم اين شهر حق مردن نداشتند، حتي اگر تمام زندگيشان را آنجا زندگي كرده بودند. مردم اين شهر، زمانيكه لحظه مرگشان ميرسد، مجبور هستند تا اين شهر را ترك كنند و بقيه زندگي خود را بيرون از جزيره زندگي كنند.
اگر هم برحسب اتفاق در لانگيرباين كسي بميرد، جسد آن فرد خارج از شهر دفن ميشود. البته اين تصميم خيلي غمانگيز است و براي كساني كه سالها در اين شهر زندگي كردهاند ميتواند به نوعي بدترين قانون ممكن باشد، اما قطعا بايد بدانيد كه براي هر تصميمي منطق و دليلي وجود دارد.
دليل تصويب قانون مردن ممنوع در شهر لانگيرباين
در سال ۱۹۵۰ عدهاي از محققان متوجه شدند كه اجساد كساني كه در قبرستانهاي اين شهر دفن شده بودند تجزيه نشدهاند و اين موضوع خود دليل وحشت بسياري از دانشمندان شده بود، چرا كه برخي از اين اجساد ويروسهاي كشندهاي را در خود داشتند كه با تجزيهنشدن آنها در خاك سبب ميشد تا اين ويروسها زنده باشند و مجدد سبب بروز مشكل در شهر باشند.
دليل اين اتفاق نيز دماي هواي بهشدت پايين اين شهر است كه اجازه تجزيه اجساد را نميدهد و جسم مردگان نروژي در شهر لانگيرباين به طور كامل سالم نگهداشته ميشود. از همين رو بود كه اين قانون مردن و دفن جسد در اين شهر نروژي براي هميشه ممنوع اعلام شد.اما اين به اين تعبير نيست كه هيچكس در اين شهر نميميرد، بلكه فقط كسي را در قبرستان شهر لانگيرباين دفن نميكنند.
مسئولين شهر لانگيرباين نميخواستند اتفاقي براي كشور نروژ رخ دهد. بنابراين قانوني مبني بر مردن ممنوع را در اين شهر وضع كردند تا اجسادي كه بيمار بودهاند با آب شدن جسدشان بيماريهاي آنها در محيط پخش نشود و فاجعه انساني رخ ندهد.
هنوز معلوم نيست ويروسها و باكتريهاي بدن مردگان چه تأثيراتي ميتواند روي بدن افراد زنده داشته باشد ولي با همه اين حرفها، اين شهر در سال ۱۹۵۰ تصميم گرفت كه قيد همهچيز را بزند و مرگومير و دفن را غيرقانوني اعلام كند.
مردن هنوز در لانگيرباين نروژ ممنوع است، تا ساكنين ديگر اين شهر در معرض خطر بيماريهاي مردگان قرار نگيرند.
پيشنهاد مطالعه: مطلب جنگلي مرموز با درختان كج را بخوانيد.
با مجله گردشگري دلتا همراه باشيد.