
در اين مطلب از مجله دلتا با درياچه مك دونالد در آمريكا و چگونگي شكلگيري سنگريزههاي رنگي در سواحل آن، آشنا خواهيم شد. با ما همراه باشيد.
در پارك گليشر ۷۰۰ درياچه وجود دارد كه از بين اين ۷۰۰ درياچه فقط ۱۳۱ درياچه داراي نام هستند. يكي از ويژگيهاي اين درياچهها اين است كه آب آنها بسيار صاف و زلال است. از آنجايي كه اين درياچهها در مناطق مرتفع قرار دارند و چون در طول سال دماي هوا در اين مناطق پايين است، پايين بودن دماي هوا مانع رشد پلانكتونها ميشود. به خاطر زلال و شفاف بودن آب درياچه، ميتوان كف درياچه را در عمق ۹ متر يا بيشتر به وضوح ديد.
يكي ديگر از ويژگيهاي جالب و قابل توجه در اين مجموعه درياچهها، وجود قلوهسنگها و سنگريزههاي رنگارنگ در ساحل و درون آبهاي ساحلي است كه منظره بسيار زيبايي را به اين درياچهها بخشيده است. محدوده رنگهاي اين سنگريزهها از قرمز پررنگ شروع ميشود و به رنگهايي مانند خرمايي و رنگ بلوطي ميرسد. در اين درياچهها همچنين سنگريزههايي به رنگ سبز سير تا سبز مايل به آبي با درجات روشني متفاوت به چشم ميخورد.
درياچه مك دونالد در آمريكا
در ساحل درياچه مكدونالد، سنگريزههاي رنگانگ به وفور ديده ميشوند. درياچه مك دونالد با وسعت ۲۷ كيلومتر مربع بزرگترين درياچه در پارك ملي گليشر است. اين درياچه با طول ۱۵ كيلومتر و عمق ۱۴۱ متر، طولانيترين و عميقترين درياچه پارك گليشر نيز هست.
وجود يا عدم وجود مواد معدني همچون آهن، رنگ اين سنگريزهها را تعيين ميكند. سنگهاي قرمز روشن كه در امتداد مسير پيادهرويي Grinnel Glacire وجود دارند از ته نشين شدن مواد رسوبي در قسمتهاي كم عمق آب تشكيل شدهاند. در اين قسمتهاي كم عمق، مواد كاني آهندار اكسايش پيدا ميكنند. در زمان جزر و مد دريا اين مواد معدني در معرض هوا و اكسايش قرار ميگيرند. اگرچه اين سنگهاي رنگي، در اثر فرسايش و گذشت زمان سطحي صاف و صيقلي پيدا كردهاند ولي شيارها و نشانههايي از موجهاي دريا بر روي آنها نقش بسته است.
درواقع سنگريزههاي رنگي در بسياري از قسمتهاي پارك گليشر ديده ميشوند. يخچالهاي طبيعي باعث فرسايش و خرد شدن سنگها و تبديل آنها به تكههاي كوچكتر ميشوند سپس رودخانهها اين سنگريزهها را با خود ميبرند يا اينكه بسياري از اين سنگريزهها در ته درياچههاي يخچالي ته نشين ميشوند.
پيشنهاد مطالعه: شما را دعوت ميكنيم به مطالعه مطلب ارزشمندساحلي كه مانند الماس ميدرخشد.