كوه‌هاي آتشفشان در همه جاي دنيا وجود دارند. برخي از آن‌ها غيرفعال بوده و يادگاري از ويراني‌هاي گذشته هستند و برخي ديگر هنوز فعال‌اند. برخي از اين كوه‌ها در هرچند دهه تنها يك بار فوران مي‌كنند و برخي ديگر هرروز و هر شب مواد مذاب گداخته شده را از زمين خارج مي‌كنند.
براي يك عاشق علم زمين‌شناسي، تعداد آتش‌فشان‌هاي حيرت‌آور در اين سياره كم نيست و نمونه‌اي از آن‌ها آتشفشان كيلاويا در هاوايي، اتنا در ايتاليا و پيتون د لا فونيز در جزيره رئونيون است. بااين وجود، تنها يك كوه آتشفشاني در دنيا وجود دارد كه آتشي آبي‌رنگ از خود خارج مي‌كند و درياچه‌ي بسيار بزرگ اسيدي را در اطرافش تشكيل داده است و آن آتشفشان كاوا آيجن (Kawah Ijen) واقع در جاوا شرقي كشور اندونزي است. با مجله دلتا همراه باشيد تا با اين آتشفشان آشنا شويد.
شعله‌هاي آبي‌رنگ
آتشفشان كاوا آيجن با ارتفاعي برابر با ۲/۸ كيلومتر از سطح دريا و پوشش ۲۰ كيلومتر، يك كوه بسيار هيجان‌انگيز است. زماني كه شما يك كوه آتشفشاني فعال را تصور مي‌كنيد، به‌طوركلي به يك كوه بسيار بزرگ فكر مي‌كنيد كه دود غليظي را به سمت آسمان روانه مي‌كند و گدازه‌ها و مواد مذاب قرمز رنگي از دهانه‌اش به اطراف مي‌ريزد.
اما اين يك تصور كلي است كه كاوا آيجن به دليل منحصربه‌فرد بودنش آن را تغيير داده است. كوه آتشفشاني آيجن برخلاف بسياري از آتش‌فشان‌ها از خود، گاز سولفوريك ساطع مي‌كند كه در زمان احتراق به رنگ آبي لاجوردي مي‌سوزد. شعله‌هاي آيجن مانند تابلوهاي نئون رنگ، پيچ‌وتاب خورده و مي‌درخشند و در طول شب مواد مذاب آبي‌رنگ مانند آبشاري از اطراف اين كوه به بيرون مي‌ريزند كه منظره بسيار زيبايي را تشكيل مي‌دهند.
علم نهان در پس اين جادو
زماني كه گازهاي گوگردي از زير سطح زمين با فشار فراوان به بيرون مي‌آيد، دماي اين گاز به ۶۰۰ درجه سلسيوس مي‌رسد. زماني كه اين گاز با دماي بسيار بالا با هوا برخورد مي‌كند، به صورت بسيار زيبايي مشتعل مي‌شود و انفجار لاجوردي رنگي را ايجاد مي‌كند كه مي‌تواند تا ارتفاع ۵ متر نيز برسد. برخي از اين گازهاي گوگردي منقبض‌شده و به گوگرد مايع تبديل مي‌شود كه آزادانه مشتعل شده و به سمت پايين دهانه روانه مي‌شوند. همين گازهاي گوگردي منقبض‌شده با مواد مذاب آبي‌رنگ اشتباه گرفته مي‌شوند.
آتشفشان كاوا آيجن حتي در زمان روز نيز زيبا است و بسياري از افراد در كنار آن پرسه زده، عكاسي كرده و اين پديده زمين‌شناسي عجيب را كاوش مي‌كنند. علاوه بر اين، بزرگ‌ترين درياچه هيدروكلريك اسيد جهان نيز در كوه‌پايه آيجن قرار دارد و رنگ سبز روشن آن با زرق و برق زيادي سوسو مي‌زند و اطرافش با مواد مذاب كوه سنگفرش شده است. البته شرايط درون اين آتشفشان چندان دوستانه نيست.
در حقيقت، بيشتر گردشگرها براي قادر بودن به تنفس هواي نيمه سمي آن از ماسك تنفسي استفاده مي‌كنند كه استفاده از آن براي به حداقل رساندن بوي تند اطراف بسيار پيشنهاد مي‌شود.
اين پديده تا چه اندازه منحصربه‌فرد است؟
در طول تاريخ تعداد آتش‌فشان‌هاي با شعله آبي‌رنگ بسيار كم بوده‌اند. در ايتاليا، اسنادي از وجود آتش آبي‌رنگ در دامنه‌هاي جنوبي كوه وزوويوس ديده شده است. همچنين آتشفشاني با شعله‌هاي آبي‌رنگ در جزيره ولكانو در مديترانه وجود داشته است.
زماني هم كه آتش، جنگل يلواستون را نابود كرد، گوگرد موجود در اطراف دريچه‌هاي هيدروترمال، ذوب شده و رودخانه‌هاي مشابهي را با آب آبي‌رنگ ايجاد كرد. اما در حال حاضر اگر مي‌خواهيد شعله‌هاي آبي‌رنگي كه از دهانه‌ي يك كوه به بيرون مي‌آيند را ببينيد مي‌بايست به آتشفشان كاوا آيجن برويد و گزينه‌ي ديگري نداريد.
همچنين بخوانيد:
درياچه نفرين‌شده‌اي كه حيوانات را تبديل به سنگ مي‌كند!
درياچه‌اي كه جزاير آن شناورند!
درياچه اي كه يك شبه همه را كشت!
اسكي روي آتشفشان فعال سرو نگرو
با مجله گردشگري دلتا همراه باشيد .