نيازي به كندوكاو ذهني ندارد، همين كه نام هرمز را مي‌شنويم، به ياد خاك‌هاي رنگارنگي كه بر سطح جزيره پهن شده مي‌افتيم. كافي است كه عكس‌هاي اين جزيره مسحور كننده را ديده باشيد تا دلتان بخواهد در اولين فرصت به آن سفر كنيد و از نزديك ببينيد تا باورتان شود.
شهرت هرمز در سال‌هاي اخير، كار دستش داده و باعث شده سيل گردشگران بي‌ملاحظه و ناآگاه چنان يورشي به فرهنگ و محيط‌زيستش ببرند كه معلوم نيست تا كي تاب مقاومت داشته باشد و در برابر تخريب‌ها، نشكند! گردشگراني كه مشت مشت زيبايي‌هاي رنگي جزيره را به يغما مي‌برند يا دست كم با تحميل فرهنگ خود به جوامع محلّي، تيشه به جان فرهنگ بوميان مي‌زنند. اما چاره كجاست؟ با مجله اينترنتي دلتا همراه باشيد تا با اقامتگاه ماجرا آشنا شويم، اقامتگاهي كه قصد دارد به حل مشكلات كمك كند.
ماجراي اقامتگاه ماجرا چيست؟
امروز در مجله گردشگري دلتا قصد داريم درباره اقامتگاه ماجرا صحبت كنيم، اين اقامتگاه بخشي از پروژه «حضور در هرمز» بوده است. پروژه‌اي كه رويكردش مشاركت جامعه محلي و اعتمادسازي است. اقامتگاه ماجرا مجموعه‌اي از گنبدهاي خاكي است، امّا به جاي اينكه به صورت يك تكّه، حجم بزرگي را به خودش اختصاص دهد، در مجموعه‌اي از فضاهاي كوچك، خرد شده است. اين خرد شدن بنا، باعث مي‌شود اقامتگاه، هماهنگ با خانه‌هاي كم‌ارتفاع محلي قرار بگيرد و تسلّط عجيب و غريبي روي انسان نداشته باشد.
محيط و سازه دوشادوش هم!
علاوه بر اين، شكل و شمايل قرار گرفتن گنبدها كنار هم، يادآور ساختار محله‌هاي جزيره‌اند و گنبدهاي خاكي و آب‌انبارها را به يادمان مي‌آورد كه محلي‌ها به آن «بركه» مي‌گويند. رنگ‌ها هم ناگفته پيداست كه قرار است با خاك‌هاي رنگي هرمز همنشيني داشته باشند، البته با الهام از مسيرهاي آبرفتي بين كوه‌ها. نكته آموزشي كار اينجاست كه رنگ‌ها مصنوعي‌اند و از جان رنگي بي‌رمق جزيره، براي ساخت اقامتگاه استفاده نكرده‌اند، زيرا اين خاك‌ها كه فقط برازنده تن هرمز است نه استفاده روزمره انسان‌ها، بايد ساليان سال بماند تا يكي از زيباترين جاذبه هاي توريستي ايران زيبا از بين نرود.
پيشنهاد مطالعه: براي آشنايي با ديگر جاذبه هاي هرمز، “هرمز، جزيره خاك هاي رنگي خوراكي” را مطالعه كنيد.
همچنين بخوانيد:
سرخ‌ترين سكونت‌گاه ايران را بشناسيد
روستايي با معماري روسي در كرمانشاه
با مجله گردشگري دلتا همراه باشيد .